امروز سی و یکمین سالگرد ورودم به این دنیاست  هرچه با خودم فکر میکنم می بینم امروز هم با روزهای دیگه هیچ فرقی نمیکنه مثل دیروز آسمان دلم نیمه ابریست،  مثل دیروز به سر کار آمدم و شب به خانه برمیگردم .و مثل هرروز سعی میکنم صبح که از خواب بیدار میشوم مثبت فکر کنم که همه چیز خوب و آرام است و اگر مشکلی هم هست به لطف خدا و دولت مردان قابل حل میباشد . احساس میکنم که یک شهروند کامل شده ام آخر  هر ماه حقوق ام را از عابر بانک چک میکنم . سعی میکنم طوری خرج کنم که وسط هر ماه کم نیاورم به لطف دولت مردان یارانه ام را هم میگیرم . موقعی که چراغ قرمز است از خیابان عبور نمیکنم  شبها با صدای بلند در خانه حرف نمیزنم. سر ساعت آشغالهایم را تحویل میدهم درست مثل یک ماشین دقیق و سر ساعت وظایفم را انجام میدهم و درست مثل یک ماشین به حرف صاحب منسبم گوش میدهم .هر وقت او گفت در خیابان به استقبال میروم . و هر و قت او گفت برای اعتراض به خیابان میروم . ودر جشن تولد ی که برایم گرفته اند تقدیرشان را میپذیرم .  ای ماشین نمونه تولد سی و یک ساله گی ات مبارک  .